|
Katalog telewizorów polskich
Zebrano tutaj w syntetycznej formie fotografie, rysunki i podstawowe informacje o
wielu produkowanych niegdyś w Polsce odbiornikach telewizyjnych. Poniżej znajduje
się długa tabela zawierająca miniaturowe zdjęcie i krótki opis kilkudziesięciu
telewizorów. Po kliknięciu w miniaturkę, w nowym oknie pojawi się karta katalogowa
wybranego modelu, gdzie zobaczyć można większe zdjęcia oraz szerszy opis
(na razie jeszcze nie wszystkie karty są dostępne). Tabela jest ułożona zgrubsza
chronologicznie. Najstarsze telewizory są umieszczone na górze tabeli, a
u dołu znajdują się odbiorniki z początku lat osiemdziesiątych. Umieszczone tu
fotografie pochodzą głównie z katalogów zjednoczenia Unitra,
ulotek reklamowych, instrukcji obsługi oraz z różnych książek. Katalog z założenia
zawiera wyłącznie telewizory polskiej produkcji. Mimo, iż zawiera już blisko
osiemdziesiąt pozycji, nadal nie jest kompletny. W szczególności brakuje tutaj
wyrobów ze schyłkowego okresu PRL. Telewizory kolorowe są wyróżnione ramką w
barwach podstawowych. Na chwilę obecną nie przewidziano w katalogu
wyszukiwarki. Możecie Państwo jednak skorzystać z wyszukiwarki Państwa przeglądarki
internetowej. W tym celu należy nacisnąć klawisz "Ctrl" i przytrzymując go nacisnąć
klawisz "F".
Mam też do Państwa małą prośbę. Widzę, że bardzo często wykorzystujecie zawarte tutaj
materiały przy tworzeniu opisów aukcji Allegro. Cieszy mnie to, bo oznacza to, że
katalog jest przydatny. Prosiłbym jednak, abyście Państwo zachowywali odrobinę kultury
i podawali obok skopiowanego tekstu jego źródło. Możecie to Państwo zrobić w
formie linku, na przykład wklejając w opisie aukcji taki tekst:
Opis pochodzi ze strony <a href="http://www.stare-telewizory.republika.pl/">www.stare-telewizory.republika.pl</a>
Fotografia | Nazwa | Opis | Prod. |
 | Wisła
Wisła B OT-1271 |
Pierwszy telewizor produkowany w Polsce przez Warszawskie Zakłady Telewizyjne. Był on wykonywany w oparciu o dokumentację i podzespoły radzieckiego telewizora Awangard. Oficjalnie rozpoczęto jego wytwarzanie w święto 22 lipca 1956 roku.
Jest to odbiornik superheterodynowy, niskiej klasy, przystosowany do odbioru tylko jednego kanału w I paśmie (kanał 1, 2 lub 3). Wyposażony był w kineskop z okrągłym ekranem o średnicy 31cm (12 cali) i kącie odchylania 70°. Oczywiście nie widać tego że czoło kineskopu jest okrągłe, gdy telewizor jest w obudowie - prostokątna ramka zasłania bowiem tę część ekranu, na której nie jest wyświetlany obraz.
Włączenie telewizora następowało poprzez podniesienie górnej pokrywy, pod którą znajdowały się głośniki oraz pokrętła regulacyjne. Wisła była jedynym polskim telewizorem lampowym z wydzielonym torem fonii. Kolejne telewizory odbierają fonię metodą różnicową.
Aż do połowy lat siedemdziesiątych był to jedyny polski telewizor wyposażony w transformator sieciowy. W czasie produkcji zmieniono układ odbiornika zastępując większość lamp radzieckich lampami, których
produkcję w między czasie podjęły ZWLE. Tak zmieniony telewizor nazwano Wisłą B, a poprzednią wersję określano jako Wisła A.
|
WZT 1956-57 |
 | Belweder I OT-1471 OTG-1481 |
Pierwszy telewizor produkowany w kraju na podstawie polskiej dokumentacji i polskich części. Projekt został opracowany w latach 1955 - 1957 przez Biuro Studiów i Konstrukcji WZT. Grupą konstruktorów kierował inż. Lech Kwiatuszyński, a w jej skład wchodzili także inżynierowie R. Nowicki, K. Mlicki i A. Malinowski. Do lipca 1957 roku powstała seria prototypowa, a od listopada tegoż roku ruszyła produkcja seryjna. Od 1958 roku Belweder z oznaczeniem OTG-1481 produkowany był także w nowopowstałych Gdańskich Zakładach Radiowych.
Konstruktorzy wzorowali się na najnowocześniejszych wówczas telewizorach produkcji zachodniej. Szczególny nacisk położono na ograniczenie liczby typów lamp i wartości elementów. Produkcję niektórych elementów i materiałów rozpoczęto specjalnie na potrzeby produkcji Belwederu. Czytaj dalej...
|
WZT 1957-59 GZR 1958-59 |
 | Belweder II OT-1782 |
Jest to w zasadzie ten sam telewizor co Belweder I, jednak ma większy, 17 calowy kineskop oraz inną obudowę.
|
WZT od 1958 GZR 1958-60 |
 | Turkus OT-1491 |
Odbiornik zaprojektowany z wykorzystaniem podzespołów Belwederu. Jak widać obudowy są bardzo podobne. Turkus wyróżnia się brakiem klapki na regulatory.
|
WZT 1959-60 |
 | Jantar OT-1492 |
Jantar to praktycznie ten sam telewizor co Turkus. Jedyną różnicą jest plastykowo-blaszana obudowa. Plastykowy front był koloru białego, a blacha mogła mieć różne kolory, np. niebieski. Telewizor ten, podobnie jak inne z tego czasu, miał chassisł połączone bezpośrednio z siecią 220V. Metalowa obudowa musiała być skutecznie odizolowana od ramy. Obecnie odbiornik ten jest rzadko spotykany.
|
WZT 1959-60 |
 | Szmaragd OT-1791 |
Pod względem elektrycznym nie różni się niczym od Turkusa i Jantara. Posiada większy od nich kineskop oraz inną obudowę.
|
WZT 1959-60 |
 | Neptun OT1491 | Jest to najstarsza i najładniejsza wersja z serii popularnych telewizorów Neptun. |
GZR 1959-63 |
 | Neptun A | Seria bardzo popularnych telewizorów. Wesja z kineskopem czternastocalowym. Można spotkać inną obudowę niż na zdjęciu. |
GZR 1963-64 |
 | Neptun B | Seria bardzo popularnych telewizorów. Wesja z kineskopem siedemnastocalowym. |
GZR 1963-65 |
 | Neptun C | Kolejny Neptun. Produkowany w dwuch wersjach - z kineskopem 14" i 17" |
GZR 1964-65 |
 | Neptun D | Następna wersja Neptuna z ekranem 14''. Ostatni produkowany w GZR telewizor z poziomo umieszczonym chassis. |
GZR 1965 |
| Neptun CB | Bardzo krótko produkowany siedemnastocalowy odbiornik telewizyjny. Zamiast lampy PL81 zastosowano PL36. |
GZR 1965 |
| Wawel OT-1792 |
Poniżej przedstawiony jest odbiornik Wawel 2, który był udanym wyrobem, a dziś nie należy do unikatów. Skoro jednak była druga wersja, to logicznie rozumując powinna też istnieć wersja pierwsza. Niestety moja wiedza o niej ogranicza się do lakonicznych wzmianek w literaurze.
Wynika z nich, że była to konstrukcja nieudana i w związku z tym wyprodukowano tylko krótką serię. Wawel prawdopodobnie miał obudowę metalowo-polistyrenową (podobnie jak Jantar) i był wyposażony w kineskop typu AW43-80 o przekątnej 17 cali.
Jest to nieco zaskakujące, ponieważ Wawel 2 miał już ekran 21-calowy oraz drewnianą obudowę.
|
WZT 1959? |
 | Wawel 2 OT-2101 |
Odbiornik wyższej klasy z kineskopem o przekątnej 53 cm (21 cali) i kącie odchylania 90°. Dzięki zastosowaniu rozbudowanych układów automatyki i synchronizacji telewizor ten
pracował bardzo stabilnie. Wawel 2 posiadał 12-pozycyjny bębnowy przełącznik kanałów z fabrycznie zamontowanymi dziesięcioma wkładkami, którego pokrętło umieszczono na bocznej ściance. Regulatory
jaskrawości i synchronizacji umieszczono na górze obudowy. Układ wykonany był na pionowym, uchylnym chassis umieszczonym w tylnej części odbiornika. Z racji kineskopu o dużych wymiarach cały
telewizor miał stosunkowo duże gabaryty i wagę (ok. 37 kg).
|
WZT 1960-61 |
 | Szmaragd 901 OT-1701 |
Udoskonalona wersja OT Szmaragd.
|
WZT 1960-62 |
 | Szmaragd 902 OT-1711 |
Udoskonalona wersja OT Szmaragd 901.Zastosowano w nim obwody drukowane.
|
WZT |
 | Klejnot OT-2112 |
Odbiornik Klejnot jest odmianą telewizora Szmaragd 902, w której zastosowano kineskop o przekątnej ekranu 53cm (21 cali).
|
WZT |
 | Szafir OT-1731 |
Szafir jest uproszczoną wersją Szmaragda 902.
|
WZT |
 | Opal | Zunifikowany telewizor klasy luksusowej. |
WZT 1966- |
 | Koral | Telewizory te w pierwszym roku produkcji były przeznaczone wyłącznie na eksport. |
WZT 1962- |
 | Nefryt OT-2131 |
Wersja telewizora Koral z kineskopem 21'' 110°.
|
WZT ~1964 |
 | Topaz | Telewizor klasy luksusowej. Uwagę zwraca zewnętrzne podobieństwo do telewizora Nefryt. Kineskop czechosłowacki 21'', 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy UHF. Posiada układ korekcji wyrazistości obrazu oraz układ wyciszania fonii przed pojawieniem się obrazu. Odbiornik opracowano na drodze modyfikacji i rozbudowy telewizora Agat. Największą zmianą jest dodanie płytki drukowanej Z-3 zawierającej dwie lampy: L18 PCF82 i L19 ECC82, które zapewniają stabilność synchronizacji i wymiarów obrazu. |
WZT ~1968 |
 | Topaz 23 | Telewizor klasy luksusowej z kineskopem 23'', 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy UHF. Posiada układ korekcji wyrazistości obrazu oraz układ wyciszania fonii przed pojawieniem się obrazu. Odbiornik opracowano na drodze modyfikacji i rozbudowy telewizora Agat. Największą zmianą jest dodanie płytki drukowanej Z-3 zawierającej dwie lampy: L18 PCF82 i L19 ECC82, które zapewniają lepszą stabilność synchronizacji i wymiarów obrazu. |
WZT ~1968 |
 | Aladyn C-7901 |
Pierwszy telewizor produkowany przez dzierżoniowskie zakłady DIORA. Cechą szczególną tego odbiornika są wyjątkowo, jak na tamten czas,
małe wymiary skrzynki. Duże upakowanie elementów powoduje trudności podczas napraw. Regulacje kontrastu, jaskrawości i siły głosu możliwe są
wyłącznie za pomocą urządzenia zdalnego sterowania (pilot połączony kilkumetrowym kablem z telewizorem).
|
DIORA 1962-64 |
 | Aladyn 2 C-7932 | Odbiornik będący nieznacznie zmodyfikowaną wersją telewizora Aladyn. Najistotniejszą różnicą jest zastosowanie obwodu drukowanego w bloku pośredniej częstotliwości. |
DIORA |
 | Tosca | -- |
DIORA 1964- |
 | Fiord | -- |
GZR 1968-69 |
 | Agat 2 | -- |
WZT 1964-66 |
 | Atol | -- |
GZR 1967-68 |
 | Alga | -- |
GZR 1966-68 |
 | Zefir 17" | -- |
GZR 1964-68 |
| Zefir 19" | Rzadko spotykany telewizor o ciekawym wyglądzie. |
GZR 1966-68 |
 | Pegaz OTG-1411 | Odbiornik trzeciej klasy przystosowany do odbioru tylko jednego kanału. |
GZR 1962-63 |
 | Fala 36-62-2 | Zmodernizowana wersja TV Pegaz. Może odbierać wszystkie 12 kanałów. Przełącznik znajduje się na tylnej ściance. |
GZR 1963-64 |
 | Ametyst S | --- |
WZT 1966- |
 | Lazuryt | --- |
WZT 1966- |
 | Lazuryt 102 | Telewizor przeznaczony jest do odbioru programu w paśmie I, II, III (12-kanłowa głowica). Zawiera 16 lamp elektronowych. Lampa kineskopowa AW-43-881 o przekątnej ekranu 17''. |
WZT ~1968 |
 | Ametyst 1011 Ametyst 1012 | Jedyną różnicą pomiędzy telewizorami Ametyst 1011 i Ametyst 1012 jest kineskop. W pierwszym montowano lampę obrazową A47-330W o przekątnej 19'', w drugim zaś A50-140W o przekątnej 20 cali. Jest to telewizor klasy standardowej przeznaczony do odbioru programu w paśmie I, II, III (12-kanłowa głowica). Konstrukcja zawiera 14 lamp elektronowych, 2 tranzystory i 6 diod półprzewodnikowych. |
WZT ~1971 |
 | Alga 21 | Telewizor klasy popularnej z ekranem o przekątnej 14''. Kineskop nieimplozyjny o kącie odchylania 90°. Charakterystyczna jest obudowa z plastikowym frontem. Pokrętła umieszczono po prawej stronie obudowy. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Planowano produkcję telewizora Alga 22 z głowicą UHF. |
GZR 1968-71 |
 | Fregata | Telewizor klasy standardowej z głowicą na 12 kanałów zakresu I, II, III. W odbiorniku zastosowano nieimplozyjny kineskop o przekątnej ekranu 19'' i kącie odchylania 110° typu AW47-91. |
GZR 1968-71 |
 | Lazuryt 103 | Telewizor klasy popularnej z głowicą na 12 kanałów zakresu I, II, III, przystosowany do zamontowania głowicy na IV pasmo. W odbiorniku zastosowano nieimplozyjny kineskop o przekątnej ekranu 19'' i kącie odchylania 110° typu AW47-91B. |
WZT ~1971 |
 | Tosca Lux | Telewizor klasy standardowej z głowicą na 12 kanałów zakresu I, II, III, przystosowany do zamontowania głowicy na IV i V pasmo (skala umieszczona pod ekranem). W odbiorniku zastosowano nieimplozyjny kineskop o przekątnej ekranu 19'' i kącie odchylania 110° typu AW47-91. Cechą charakterystyczną tego telewizora jest wykonana z blachy obrotowa podstawka, dzięki której może być łatwo obracany w osi pionowej. |
DIORA 1968- ~1971 |
 | Ametyst 102 | W odbiorniku zastosowano nieimplozyjny kineskop o przekątnej ekranu 19'' i kącie odchylania 110° typu AW47-91B. Przednia część obudowy wykonana jest z tworzywa sztucznego. Parametry telewizora kwalifikują go do klasy standardowej. Jest przystosowany do zamontowania głowicy UHF. |
WZT 1969- ~1971 |
 | Neptun 311 | Telewizor klasy standardowej. Kineskop nieimplozyjny 19'' o kącie odchylania 110°. Obudowa występuje również w wersji z drewnianym frontem. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy UHF (po lewej stronie znajduje się niewykorzystana skala na ten zakres). |
GZR 1969-72 |
 | Ametyst 104 | Telewizor klasy standardowej z nowoczesnym kineskopem antyimplozyjnym o przekątnej 19'', kącie odchylania 110° i obejmą, dzięki której zbędna jest maskownica. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy na IV i V pasmo. Warystorowy układ wygaszania plamki zapewnia wygaszenie ekranu niezależnie od sposobu wyłączenia zasilania. |
WZT ~1971 |
 | Szecherezada IV | Odbiornik klasy luksusowej, 23 cale, odbiera kanały 1-12. |
DIORA ~1971 |
 | Szecherezada V | Odbiornik klasy luksusowej, 23 cale, odbiera kanały 1-12. |
DIORA ~1971 |
 | Granit 101, Granit 102 | Telewizor klasy luksusowej. Kineskop nieimplozyjny 23'' o kącie odchylania 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy UHF. Wysoką jakość dźwięku zapewniają głośniki (2x GD18-13/2KE i GDW6,5/1,5) oraz rozbudowany układ wzmacniacza z dwiema lampami PCL86. Układ korekcji wyrazistości obrazu umożliwia odpowiednie ustawienie obrazu w zależności od tego czy jest on nadawany ze studia, czy z filmu. |
WZT 1968- ~1971 |
 | Beryl | Telewizor klasy standardowej z kineskopem o przekątnej 24'' i kącie odchylania 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik jest przystosowany do zamontowania głowicy na IV pasmo (skala UHF umieszczona równolegle do napisu "Beryl"). Układ korekcji wyrazistości obrazu umożliwia odpowiednie ustawienie obrazu w zależności od tego czy jest on nadawany ze studia, czy z filmu. |
WZT ~1971 |
 | Neptun 212 |
Telewizor klasy popularnej z kineskopem bezimplozyjnym o przekątnej 40 cm (16") i kącie odchylania 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik zrealizowany jest w oparciu o zunifikowane płytki Z14S i Z2M3. Zewnętrzną cechą charakterystyczną jest umiejscowienie organów regulacyjnych poziomo poniżej ekranu. W późniejszym okresie produkowano odmianę Neptun 212A z obudową o mniejszych wymiarach. |
Unimor 1972 |
 | Luna 201 | 16 cali, głowica zintegrowana, 6 lamp + 15 tranzystorów. |
WZT ~1975 |
 | Neptun 212A |
Telewizor klasy popularnej z kineskopem bezimplozyjnym o przekątnej 40 cm (16") i kącie odchylania 110°. Głowica 12-kanałowa na pasmo I, II, III. Odbiornik zrealizowany jest w oparciu o zunifikowane płytki Z15 i Z2M3. Jest to zmodernizowana odmiana telewizora Neptun 212. |
Unimor 1973-74 |
 | Neptun 221 | 16 cali, głowica zintegrowana, 7 lamp + 11 tranzystorów, wygodna rączka do przenoszenia. |
Unimor 1974-75 |
 | Lazuryt 208 | 20 cali, głowica zintegrowana, 12 lamp + 8 tranzystorów. |
WZT ~1975 |
 | Saturn 201 | 20 cali, głowica zintegrowana, 12 lamp + 8 tranzystorów. |
WZT ~1975 |
 | Neptun 413 | 20 cali, 13 lamp + 2 tranzystory, odbiera kanały 1-12. |
Unimor 1973-76 |
 | Neptun 421 | 20 cali, głowica zintegrowana, 7 lamp + 11 tranzystorów. |
Unimor 1974-76 |
 | Libra 201 | Telewizor pierwszej klasy, 24 cale, głowica zintegrowana, 6 lamp + 18 tranzystorów. |
WZT ~1975 |
 | Neptun 611 | 24 cale, 13 lamp + 2 tranzystory, odbiera kanały 1-12. |
Unimor 1973-76 |
 | Rubin 707p | Pierwszy telewizor kolorowy produkowany w Polsce na licencji ZSRR. Jest to konstrukcja lampowo-tranzystorowa. Przystosowany do odbioru telewizji kolorowej w systemie SECAM. |
WZT ~1975 |
 | Vela 202 |
W pełni tranzystorowy telewizor turystyczny o przekątnej ekranu 12''. Posiada możliwość zasilania z sieci 220 V lub z akumulatora samochodowego 12 V. Wyposażony jest w antenę teleskopową oraz wysuwany uchwyt. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór telewizji w zakresach I-V. Pobór mocy 40 W z sieci, a w przypadku zasilania z akumulatora 20 W. Obudowa wykonana z tworzywa ABS w różnych kolorach. Masa 7,5 kg. |
WZT 1977- |
 | Neptun 424 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z nieimplozyjnym kineskopem o przekątnej 50 cm (20") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze oparty na elementach półprzewodnikowych. Telewizor zawiera tylko sześć lamp elektronowych. Większość elementów telewizora znajduje się na jednej, dużej płycie głównej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze i nie wymaga częstego korygowania ustawień parametrów obrazu. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na kanałach 1-60. Trójklawiszowy zespół załączająco-programujący pozwala na szybkie wybranie zaprogramowanego wcześniej kanału. Identyczny układ posiada telewizor Neptun 624, z tą różnicą, że zastosowano w nim 24-calowy kineskop. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 426, 427, 428, 429, 623, 626, 629, 630. |
Unimor 1976- ~1979 |
 | Neptun 426 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 50 cm (20"). Układ odbiornika jest identyczny z Neptunem 626, który różni się jedynie zastosowanym kineskopem. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 424, 427, 428, 429, 623, 624, 629, 630. Na zdjęciu widoczny jest telewizor wyposażony w elektroniczny zespół załączająco-programujący z sensorami. Spotyka się też wersję z mechanicznym przełącznikiem programów. |
Unimor 1978- |
 | Neptun 427 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 50 cm (20"). Zastosowano w nim zespół załączająco-programujący z sensorami, który umożliwia zaprogramowanie czterech kanałów. Niemal identyczny ukaład posiadają telewizory Neptun 429, które jednak wyposażono w mechaniczny przełącznik programów z przełącznikami Isostat. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 424, 426, 428, 429, 623, 624, 626, 629, 630. Od 1982 r. była produkowana odmiana telewizora z oznaczeniem 427KT, w której zastąpiono lampę PFL200 układami półprzewodnikowymi. |
Unimor 1979- |
 | Neptun 428 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 50 cm (20"). Zastosowano w nim zespół załączająco-programujący z przełącznikami Isostat, który umożliwia zaprogramowanie pięciu kanałów. Regulatory siły głosu, barwy dźwięku, jasności i kontrastu wykonano z zastosowaniem potencjometrów obrotowych. Na sąsiednim zdjęciu z katalogu Unitry panel przedni znacząco różni się od spotykanego w rzeczywistości. Zbliżoną konstrukcję mają telewizory Neptun 223, 423, 424, 426, 427, 429, 623, 624, 626, 629, 630. |
Unimor 1979- |
 | Neptun 429 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 50 cm (20"). Zastosowano w nim zespół załączająco-programujący z przełącznikami Isostat, który umożliwia zaprogramowanie czterech kanałów. Niemal identyczny ukaład posiadają telewizory Neptun 427, które jednak wyposażono w elektroniczny przełącznik programów z sensorami. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 424, 426, 427, 428, 623, 624, 626, 629, 630. Od 1982 r. była produkowana odmiana telewizora z oznaczeniem 429T, w której zastąpiono lampę PFL200 układami półprzewodnikowymi. |
Unimor 1979- |
 | Neptun 624 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z nieimplozyjnym kineskopem o przekątnej 61 cm (24") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze oparty na elementach półprzewodnikowych. Telewizor zawiera tylko sześć lamp elektronowych. Większość elementów telewizora znajduje się na jednej, dużej płycie głównej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze i nie wymaga częstego korygowania ustawień parametrów obrazu. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na kanałach 1-60. Trójklawiszowy zespół załączająco-programujący pozwala na szybkie wybranie zaprogramowanego wcześniej kanału. Identyczny układ posiada telewizor Neptun 424, z tą różnicą, że zastosowano w nim 20-calowy kineskop. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 426, 427, 428, 429, 623, 626, 629, 630. |
Unimor ~1979 |
 | Neptun 626 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 61 cm (24"). Układ odbiornika jest identyczny z Neptunem 626, który różni się jedynie zastosowanym kineskopem. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 424, 427, 428, 429, 623, 624, 629, 630. Na zdjęciu widoczny jest telewizor wyposażony w elektroniczny zespół załączająco-programujący z sensorami. Spotyka się też wersję z mechanicznym przełącznikiem programów. |
Unimor 1978- |
 | Neptun 629 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy klasy II z ekranem o przekątnej 61 cm (24"). Zastosowano w nim zespół załączająco-programujący z przełącznikami Isostat, który umożliwia zaprogramowanie pięciu kanałów. Niemal identyczny jest telewizor Neptun 630, w którym zastosowano uboższy, trzypozycyjny programator. Zbliżoną konstrukcję mają także telewizory Neptun 223, 423, 424, 426, 427, 428, 429, 623, 624, 626. |
Unimor 1979- |
 | Neptun 653 |
Całkowicie ztranzystoryzowany telewizor klasy II z nieimplozyjnym kineskopem o przekątnej 61 cm (24") i kącie odchylania 110°. Telewizor ten jest zmodernizowaną wersją Neptuna 625. Budowa modułowa ułatwiała naprawy. Zastosowano układ szeregowego zasilania, dzięki czemu wyeliminowano kosztowny transformator sieciowy. Rozwiązanie to w praktyce okazało się zawodne.
Nawet drobna usterka w obwodzie zasilania mogła spowodować bardzo rozległe uszkodzenia. Konstrukcja w swoim czasie była jednak nowoczesna i nie odbiegała od wyrobów zachodnioeuropejskich. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na kanałach 1-60. Czteroklawiszowy zespół załączająco-programujący z przełącznikami ułożonymi pionowo pozwala na szybkie wybranie zaprogramowanego wcześniej kanału. Organy regulacji zewnętrznej są obrotowe, ułożone pionowo, po prawej stronie programatora. Na sąsiednim zdjęciu z katalogu Unitry panel przedni znacząco różni się od spotykanego w rzeczywistości. Zbliżony układ posiadają telewizory Neptun 425, 625, 453, 453A. |
Unimor ~1979 |
 | Neptun 654 |
Tranzystorowy telewizor z ekranem 61 cm (24"). Jest to odmiana odbiornika Neptun 653 z sensorowym zespołem załączająco-programującym. Występuje w katalogu telewizorów zjednoczenia Unitra na rok 1979. W rzeczywistości niespotykany. |
Unimor 1979 |
 | T 5005 OT-5005-20 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 50 cm (20") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze ztranzystoryzowany. Większość elementów telewizora znajduje się na jednej, dużej płycie głównej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na kanałach 1-60. Pięcioprzyciskowy zespół załączająco-programujący pozwala na szybkie wybranie zaprogramowanego wcześniej kanału. Na płycie czołowej z tworzywa sztucznego znajdują się suwakowe regulatory jaskrawości, kontrastu i siły dźwięku, a także przełącznik skokowej zmiany barwy dźwięku oraz wyłącznik głośnika przy odbiorze na słuchawkach. Odbiornik ten był produkowany w dwóch wykonaniach różniących się wystrojem przedniego panelu.
T5005 wywodzi się z rodziny telewizorów Saturn, w stosunku do której wprowadzono szereg usprawnień. Niemal identyczną konstrukcję mają odbiorniki T-5003, Antares 23 i Antares 12. Podobny układ posiadają też 24-calowe telewizory Taurus i T-610x. |
WZT ~1979 |
 | Antares 23 OT-5023-20 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 50 cm (20") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze ztranzystoryzowany. Większość elementów telewizora znajduje się na jednej, dużej płycie głównej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na kanałach 1-60. Pięcioprzyciskowy zespół załączająco-programujący pozwala na szybkie wybranie zaprogramowanego wcześniej kanału. Na płycie czołowej z tworzywa sztucznego znajdują się suwakowe regulatory jaskrawości, kontrastu i siły dźwięku, a także przełącznik skokowej zmiany barwy dźwięku oraz wyłącznik głośnika przy odbiorze na słuchawkach. Produkowana była odmiana Antares 23-3, w której montowano programator 3-pozycyjny, a także odmiana Antares 23E, w której zastosowano sensorowy przełącznik programów.
Antares jest następcą telewizorów serii Saturn, w stosunku do której wprowadzono szereg usprawnień. Niemal identyczną konstrukcję mają odbiorniki T-5003, T-5005 i Antares 12. Podobny układ posiadają też 24-calowe telewizory Taurus i T-610x. |
WZT ~1979 |
 | Antares 23E OT-5023-20 E |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 50 cm (20") i kącie odchylania 110°. Jest to odmiana odbiornika Antares 23, w której zastosowano sensorowy, pięciopozycyjny zespół załączająco-programujący. Pozostałe parametry są identyczne jak dla Antares 23. |
WZT ~1979 |
 | T 6105 OT-6105-20 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 61 cm (24") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze oparty na elementach półprzewodnikowych. Zasadniczy układ telewizora jest zmontowany na jednej, dużej płycie drukowanej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na zakresach I - V. Pięcioklawiszowy zespół załączająco-programujący umożliwia szybkie wybranie nastawionych wcześniej kanałów. Na płycie czołowej znajdują się suwakowe regulatory jaskrawości, kontrastu, siły i barwy dźwięku, a także wyłącznik głośnika przy odbiorze na słuchawkach. Istniały dwa wykonania panelu frontowego.
Model ten wywodzi się z rodziny telewizorów Libra. Bliźniaczymi do niego konstrukcjami są takie modele telewizorów jak T-6101 czy Taurus 23. Poza kineskopem i sposobem regulacji barwy tonu, T-6105 nie różni się też od 20-calowych odbiorników T-5005 i Antares. Istniała też odmiana T-6109 z sensorowym przełącznikiem programów. |
WZT ~1979 |
 | Taurus 23 OT-6123-20 |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 61 cm (24") i kącie odchylania 110°. Układ odbiornika jest w znacznej mierze ztranzystoryzowany. Zasadniczy układ telewizora jest zmontowany na jednej, dużej płycie drukowanej, umieszczonej pionowo za kineskopem. Dzięki licznym układom automatycznej regulacji, odbiornik jest łatwy w obsłudze. Głowica zintegrowana pozwala na odbiór programów na zakresach I - V. Pięcioklawiszowy zespół załączająco-programujący umożliwia szybkie wybranie nastawionych wcześniej kanałów. Na wykonanej z plastiku płycie czołowej znajdują się suwakowe regulatory jaskrawości, kontrastu i siły dźwięku, a także przełącznik skokowej zmiany barwy dźwięku oraz wyłącznik głośnika przy odbiorze na słuchawkach.
Model ten wywodzi się z rodziny telewizorów Libra. Podobnymi do niego konstrukcjami są też takie odbiorniki jak T-6101 i T-6105, a także 20-calowe T-500x czy Antares. Produkowane były też odmiany Taurus 23-3, różniąca sią tylko trzyprzyciskowym zespołem załączająco-programującym, oraz Taurus 23E z sensorowym programatrorem. |
WZT ~1979 |
 | Taurus 23E OT-6123-20 E |
Telewizor lampowo-tranzystorowy z bezimplozyjnym kineskopem o przekątnej 61 cm (24") i kącie odchylania 110°. Jest to odmiana odbiornika Taurus 23, w której zastosowano sensorowy, pięciopozycyjny zespół załączająco-programujący. Poza tym odbiornik jest identyczny z modelem Taurus 23. |
WZT ~1979 |
 | Rubin 714p |
Kolorowy telewizor lampowo-tranzystorowy standardu SECAM produkowany w Polsce na licencji radzieckiej. Ostatni, a za razem najpopularniejszy, z montowanych w WZT Rubinów serii 700. Większość elementów była importowana z ZSRR. Na tle pierwowzoru polskie Rubiny odznaczały się pozytywnie wysoką jakością wykonania i estetyczną obudową z politurą na wysoki połysk. Dziś telewizor bez mała legendarny, stał się jednym z najbardziej charakterystycznych produktów z czasów PRL. W stosunku do poprzedników miał większy ekran o przekątnej 61 cm (24") oraz unowocześniony, mniej awaryjny układ elektroniczny. Czytaj dalej... |
WZT ~1977-82 |
 | OTVC 5601 |
Pierwszy polski w pełni tranzystorowy telewizor kolorowy. Produkowany był na licencji francuskiej firmy Thomson. Nowoczesny kineskop typu PIL o przekątnej 56 cm (22") i kącie odchylania 110°. Ośmiopozycyjny programator z sensorowym przełącznikiem. Telewizor ten przystosowany był do odbioru telewizji kolorowej systemu SECAM. Był poprzednikiem znacznie popularniejszego Jowisza 04. Charakterystyczną cechą zewnętrzną, wyróżniającą go z pośród innych krajowych odbiorników, są zamykane na kluczyk drzwiczki osłaniające pokrętła i przełączniki. Konstrukcja jest w znacznej mierze oparta na elementach importowanych z Zachodu. Układy zasilania i odchylania znajdują się na jednej, dość dużej płycie umieszczonej pionowo za ekranem. Pozostałe zespoły są wykonane w postaci niewielkich modułów umieszczonych na prowadnicach w bocznej części telewizora. Odbiornik ten obecnie jest rzadko spotykany. |
WZT 1977- |
Objaśnienie skrótów nazw:
GZR - Gdańskie Zakłady Radiowe. Inne nazwy: T-18, Unitra Unimor, Gdańskie Zakłady Elektroniczne Unimor.
WZT - Warszawskie Zakłady Telewizyjne. Inne nazwy: T-16, Unitra WZT, Elemis, Polkolor.
DIORA - Dzierżoniowskie Zakłady Radiowe Diora. Inne nazwy: PFOR, DZWUR, T-6, Diora, Unitra Diora.
|